Wystarczająco dobrzy rodzice nie chcą, by dzieci ich uwielbiały. Umieją znieść zarówno to, że są idealizowani, jak i to, że są nienawidzeni. I mają nadzieję, że w końcu dzieci zobaczą w nich to, kim naprawdę są.
Zwykłymi ludźmi.

Donald W. Winnicott

Terapia dzieci i młodzieży nieco różni się od terapii prowadzonej wobec dorosłych.

• W przypadku dzieci głównym sposobem komunikacji w gabinecie psychoterapeuty nie będzie rozmowa, ale swobodna zabawa, w której to dziecko ujawnia swoje myśli, pragnienia oraz różne doświadczenia. W ten sposób mogę poznać świat wewnętrzny dziecka. Podczas regularnych spotkań i rozmów z rodzicami próbujemy lepiej rozumieć dane zachowania, nadawać im znaczenie i wspólnie szukać możliwości zmiany, by osiągnąć pożądane cele.
• W przypadku nastolatków terapia bardziej przypomina rozmowę, w której nastolatek dzieli się swoimi przeżyciami i z pomocą terapeuty stara się zrozumieć towarzyszące mu uczucia. Wiek nastoletni wiąże się z powolnym usamodzielnianiem się młodej osoby, co także przekłada się na mniejsze włączanie rodziców nastolatka w terapię. Im starszy nastolatek, tym spotkań rodzicielskich będzie mniej, po to, by nastolatek miał poczucie własnej przestrzeni na przyglądanie się swoim uczuciom. Nastolatek już sam określa cel swojej pracy.

W terapii indywidualnej pracuję zarówno z dziećmi, młodzieżą, jak i młodymi dorosłymi.

Czas trwania: 50 minut / Koszt: 150 zł